bıçaq — is. 1. Kəsmək üçün alət. Bağban bıçağı. Ət bıçağı. Cib bıçağı. 2. Müxtəlif alətlərin, mexanizmlərin və s. nin kəsən hissəsi. ◊ Bıçaq sümüyə dayanmaq – son həddə çatmaq, əlacı kəsilmək, lap cana gəlmək. Sümüyə lap bu gün dayandı bıçaq; Durmayır… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çəngəl-bıçaq — top. Çəngəl və bıçaqlardan ibarət yemək alətləri komplekti. <Cəfər> qulluqçunu çağırdı. Boşqablar və çəngəl bıçaq gəldi, qarpız kəsildi. Ç.. Evdə hər cür örtüklər, qab qacaq, çəngəl bıçaq və sairə var idi. Ə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qisarət — ə. bıçaq qayırıb satma işi, bıçaqçılıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qəssar — ə. bıçaq qayırıb satan adam bıçaqitiləyən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tüykə — (Biləsuvar, İmişli) dəstəksiz bıçaq; bıçaq tiyəsi. – Tüykə uşa:n əlin kəssi (İmişli); – Uşağlığda tüykəmiz olardı (Biləsuvar) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bıçaqçı — is. 1. Bıçaq qayıran usta. Bakıda, ümumiyyətlə, peşəkarlar: bənna, xarrat, dəmirçi, bıçaqçı və sairə çox olardı. H. S.. 2. Bıçaq və s. itiləyən adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kartofsoyan — is. Kartofun qabığını soymaq üçün xüsusi alət (bıçaq). // Sif. mənasında. Kartofsoyan bıçaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xırdalamaq — f. 1. Bıçaq və ya başqa kəsici alətlə bir şeyi xırda xırda eləmək, doğramaq, kəsmək, parçalamaq. Əti çəkmək üçün xırdalamaq. Pendiri xırdalamaq. – . . Ətyeyən heyvanın, məsələn, pişiyin dişlərinin hamısı iti bıçaq kimidir. Çünki əti doğramaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
asmalığ — (Biləsuvar, Cəbrayıl, Salyan) içinə qaşıq, çəngəl, bıçaq qoymaq üçün ipdən toxunmuş torba. – Asmalığdan qaşığ götür (Biləsuvar); – Qaşığları asmalığa qoymışam (Salyan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
baltabıçax — (Kürdəmir) böyük bıçaq, qəmə. – Baltabıçağı taxçadan ver, bı əti qıçalıyım; – Baltabıçağınan yekə şeyləri doğruyurux … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
beybut — (Bakı, Şəki) qatlanmayan iri bıçaq. – Beybutu yerə qoy, elini keser (Şəki); – Ləzgi Ramazan mənə şirmeyi dəsdə bir beybut bağışdamışdı (Bakı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti